Z PRYWATNEGO ARCHIWUM
Z PRYWATNEGO ARCHIWUM
Z PRYWATNEGO ARCHIWUM.
JEŻELI POSIADACIE PAŃSTWO CIEKAWE, ARCHIWALNE MATERIAŁY FILMOWE ( w miarę dobrej jakości oraz uprawnienia do publikacji publicznej) Z KONCERTÓW, PRZEDSTAWIEŃ, WYDARZEŃ KULTURALNYCH, KTÓRE ODBYŁY SIĘ W DZIERŻONIOWSKIM OŚRODKU KULTURY TO ZAPRASZAMY DO ZABAWY I WSPOMNIEŃ.
Materiały wraz z opisem prosimy wysyłać ( linki ) na adres: piotr[1]dok [dot] pl lub udostępnić na stronie Facebook: Dzierżoniowski Ośrodek Kultury (DOK) poprzez przesłanie linku w: wyślij wiadomość.
1.Koncert grupy Nasekomix (Bułgaria) z 2004 roku w Dzierżoniowskim Ośrodku Kultury. Nasekomix to bułgarska grupa muzyczna z Sofii. Ich styl można określić jako awangardową minimalistyczną mieszankę muzyki elektronicznej, jazz-rocka, punka, indie, fusion i trip-hopu. Sama grupa określa to jako „melodramatyczny pop” z wpływami bębna i basu oraz elektroniki. Zespół został założony w 2001 roku przez Andronia "Roni" Popova, Alexander Yanev, Todor "tkrst" Karastoyanov, Michail Yossifov. Później do Nasekomix dołączyli Alexander "Sandi" Daniel oraz George Donchev podczas gdy Alexander Yanev i tkrst opuścili zespół. Andronia Popova uczyła się gry na fortepianie oraz śpiewu klasycznego w szkole średniej a później sztuki zarządzania w NBU i emisji głosu na Uniwersytecie w Sofii , które doprowadziły do przyjęcia w prestiżowej Mannes College of Music w Nowym Jorku; nie udało jej się ukończyć studiów z powodu braku pieniędzy na życie w Nowym Jorku. George Donchev studiował jazz w Berklee College of Music w USA i grał ze sławnymi wykonawcami jak Nigel Kennedy . Nasekomix koncertował z wieloma koncertami w Bułgarii , ale głównie za granicą: we Włoszech, Francji, Hiszpanii, Polsce. W 2009 roku zespół wystąpił na premierze z Eastern Plays w Sarajevo Film Festival i Festiwalu Filmowym w Cannes . W marcu 2010 roku zespół wystąpił w paryskiej premierze w Eastern Plays , a wkrótce potem uczestniczył w wiedeńskim Balkan Fever Festival 2010. Popularność zdobyli dzięki piosenkom „Inject Me With Love” i „Lady Song” które zostały zawarte w ścieżce dźwiękowej do filmu pt. "Eastern Plays" w reżyserii Kamena Kaleva .
2.Koncert grupy Homosapiens z 2002 roku Park Rock Dzierżoniów. Materiał fimowy: Krzysztof Bach.
Homosapiens to zespół z Trójmiasta założony w 1996 roku przez Gueza (wokal, instr. klawiszowe), Pata (gitara) i Jacka Kuleszę (gitara). Zaczęli działalność nieoficjalną jako trio. Wiosną 1997 roku Homosapiens to skompletowany 5-osobowy zespół, w którego skład weszli założyciele oraz Indi (bass) i Mima (bębny). We wrześniu 1998 roku zespół wygrał festiwal Jack Daniels European Prize w Atenach. Półtora roku później ukazał się debiutancki album zatytułowany "The Wheel". Płyta ta została uhonorowana nagrodą "Najlepszy Debiut Roku" przez magazyn Tylko Rock. "Big Frank" to drugie wydawnictwo zespołu. Pojawiło się na półkach sklepowych dokładnie dwa lata później. Popularność płyty nie została poparta dużą ilością koncertów, co nie wpłynęło pozytywnie na morale członków zespołu, którzy jesienią 2003 postanowili zawiesić działalność. Latem 2009 Pat i Guez doszli do porozumienia i wspólnie postanowili reaktywować Homosapiens. Do składu dołączyli: Gustav (bębny), Bildziu (gitara) i Arek (bass). Dwa lata później nowy materiał jest prawie ukończony, a zespół gotowy na podpisanie nowego kontraktu wydawniczego. W grudniu 2012 po ponad rocznej przerwie Homosapiens wraca do grania prób z nowym gitarzystą w składzie. Jest nim Michał Goran Miegoń.
Lider zespołu Grzegorz "Guzik" Guziński był wokalistą, muzykiem, autorem tekstów grupy Homosapiens , Flapjack oraz nieistniejącym od 1997 roku Ndingue . Współpracował przy dwóch płytach Illusion. Grzegorz "Guzik" Guziński zmarł 2021 roku 9 stycznia.
Tomasz Lipnicki, z którym Guziński współpracował przy dwóch płytach Illusion. "To był wulkan emocji i dobry, prawy człowiek. Był jednym z najbardziej nietuzinkowych, oryginalnych twórców, nie docenionym przez mainstream, ale dodaje że nie tylko wybijał się z ówczesnej reszty polskiej sceny, lecz także wykraczał poza swój czas".
Paweł Sito, dziennikarz: " Od samego początku był nawet nie tyle Europejczykiem, co człowiekiem świata. Niezwykła wrażliwość na muzykę i otoczenie, wyjątkowa osobowość i energia stawiały go w równej linii z największymi osobowościami muzyki świata".
Darek Malejonek, muzyk: "Po raz kolejny zobaczyłem totalną kruchość naszego bytu. Guzik to była bardzo nietuzinkowa postać na naszej scenie muzycznej. Jako muzyk wyprzedzał swoje czasy, ciężko było go zaszufladkować. To bardzo niesprawiedliwe, że był tak niedoceniany przez branżę muzyczną. Wielka szkoda, bo to była twórczość na światowym poziomie. Myślał nieszablonowo, nowatorsko i bardzo niekomercyjnie".
3.Sims (Francja) Electro drum bass / koncert 2004.10.15 DOK.
Zespół pochodzi z Francji z miasta Lille. Grupa zmieniła nazwę na: BZZ. Jako BZZ nagrali album w 2011/2012 pt. "Handle With Care" https://bzzlille.bandcamp.com/
w składzie: Rémi, Jean Luc, Misschip Dasilva i Sasho, Vikenti. Perkusista zespołu Sims oraz gitarzysta i wokalista Franck stworzyli nowy projekt pt. Franck McRacket. https://franckracket.bandcamp.com/album/watching-you-ep
4. POEZJA NA MURACH 2005 rok grupa LEGITYMACJE.
Formacja Chłopięca „Legitymacje” – zespół instrumentalno-wokalny założony we Wrocławiu w 2003 roku.
Twórczość „Legitymacji” to proste, absurdalne piosenki wykonywane z użyciem zarówno pospolitego, jak i unikalnego instrumentarium. Występy formacji częściowo oparte na improwizacji wzbogacane są wizualnie przez prezentacje multimedialne oraz popisy taneczne i performance. Ich styl określany jest często przez nich samych jako „bajabongo”.
Od początku jego istnienia zespół tworzą aktorzy wrocławskiego Teatru Muzycznego „Capitol”:
Konrad Imiela – śpiew, gitara elektryczna, fisharmonia, gitara basowa, bęben afrykański, sampler
Sambor Dudziński – śpiew, didgeridoo, berimbao, rapatajka i inne
Cezary Studniak – śpiew, bęben afrykański, akordeon, syntezator
5. Koncert grupy Something Like Elvis z 2002 roku Park Rock Dzierżoniów.
Materiał fimowy: Krzysztof Bach.
Something Like Elvis (czasem używany skrót – SLE) – polska rockowa grupa muzyczna, grająca muzykę oscylującą między hardcorem, noise rockiem a post-rockiem.
Pierwsze próby osób zaangażowanych w projekt odbyły się w 1994. Nazwa zespołu została zaczerpnięta z Dzikości serca, filmu Davida Lyncha. W 1997 instrumentarium SLE zostało poszerzone o akordeon i to ten rzadko spotykany w muzyce rockowej instrument stał się symbolem grupy.
W 1997 ukazał się, nakładem Anteny Krzyku, debiutancki materiał SLE – Personal Vertigo. Druga płyta, Shape, wyszła w tym samym wydawnictwie w 1999. W międzyczasie SLE zagrało w Niemczech minitrasy koncertowe z Nomeansno i Fugazi. Samodzielnie zespół grał koncerty w wielu krajach Europy oraz w Stanach Zjednoczonych.
Trzecia płyta, Cigarette Smoke Phantom ukazała się w 2002 w wytwórni Post Post. Zespół złagodził hardcore'owe brzmienie i wyraźnie skręcił w stronę lżejszych, czasem wręcz piosenkowych klimatów, flirtując z post-rockiem i stylistyką muzyki filmowej.
W 1999 roku ich utwór znalazł się na drugiej składance Jedna rasa – ludzka rasa, firmowanej przez Stowarzyszenie „Nigdy Więcej”.
W 2003 zespół został rozwiązany. Bracia Kapsowie założyli Contemporary Noise Quintet, natomiast reszta zespołu utworzyła grupę Potty Umbrella, która była początkowo projektem pobocznym muzyków z SLE oraz Tissura Ani.
Grupa reaktywowała się na występ w ramach Off Festival 2010. W październiku 2010 roku rozpoczęła trasę koncertową obejmującą większe miasta Polski.