CUTOFF.collective

CUTOFF.collective

23.05 - 20.08.2025

wernisaż:

23.05 / 17:00

Dzierżoniowski Ośrodek Kultury

Galeria na piętrze

ul. Świdnicka 23

Dzierżoniów

osoby artystyczne:

Ewa Babiarz

Katarzyna Bogusz

Marta Borgosz

Anna Bujak

Paweł Czekański

Karolina Freino

Katarzyna Frankowska

Milena Lubach

Zdzisław Nitka

Iwona Ogrodzka

Renata Pacyna

Michał Sikorski

Katarzyna Sobczuk

Karolina Szymanowska

Krzysztof Wałaszek

ET BER Warlikowska

Grupa ŁONO

kuratorzy:

Milena Lubach

Michał Sikorski

𝗖𝗨𝗧 𝗜𝗧 𝗢𝗨𝗧

Projekt 𝗖𝗨𝗧 𝗜𝗧 𝗢𝗨𝗧, zapoczątkowany w 2021 roku przez wrocławską galerię EXIT, podejmuje m.in. wątki pamięci i niepamięci, tożsamości miejsca, swojskości oraz obcości. Zaproszone do udziału osoby artystyczne odwołują się do indywidualnych doświadczeń, a także bezpośrednio nawiązują do problematyki pisania historii, jej zapominania i zacierania, przenikania kultur oraz budowania nowych kontekstów społecznych. Do tej pory odbyły się trzy edycje projektu: we Wrocławiu, Częstochowie oraz Gdyni.

Czwarta edycja – 𝙘𝙪𝙩 𝙤𝙛𝙛 – jest zarazem pierwszą wystawą kolektywu artystycznego cutoff.collective (Milena Lubach, Michał Sikorski – wcześniej Galeria EXIT), który powstał w tym roku jako zespół kuratorsko-artystyczny działający poza głównym nurtem polskiej sceny artystycznej.

✻ 𝙘𝙪𝙩 𝙤𝙛𝙛 ✻

„𝗣𝗮𝗺𝗶𝗲̨𝗰́ 𝗼 𝘇𝗯𝗿𝗼𝗱𝗻𝗶 𝗷𝗲𝘀𝘁 𝗰𝘇𝗲̨𝘀́𝗰𝗶𝗮̨ 𝗷𝗲𝗷 𝘄𝘆𝗺𝗶𝗮𝗿𝘂. 𝗭𝗮𝗽𝗼𝗺𝗻𝗶𝗲𝗻𝗶𝗲 𝘁𝗼 𝗳𝗼𝗿𝗺𝗮 𝗽𝗿𝘇𝗲𝗺𝗼𝗰𝘆.”

– 𝗝𝘂𝗱𝗶𝘁𝗵 𝗕𝘂𝘁𝗹𝗲𝗿

„𝗡𝗮𝗴𝗿𝗼𝗱𝗮̨ 𝘇𝗮 𝗸𝗼𝗻𝗳𝗼𝗿𝗺𝗶𝘇𝗺 𝗷𝗲𝘀𝘁 𝘁𝗼, 𝘇̇𝗲 𝘄𝘀𝘇𝘆𝘀𝗰𝘆 𝗰𝗶𝗲̨ 𝗹𝘂𝗯𝗶𝗮̨, 𝗮𝗹𝗲 𝘁𝘆 𝘀𝗮𝗺 𝘀𝗶𝗲𝗯𝗶𝗲 𝗻𝗶𝗲 𝗹𝘂𝗯𝗶𝘀𝘇.”

– 𝗥𝗶𝘁𝗮 𝗠𝗮𝗲 𝗕𝗿𝗼𝘄𝗻

to wystawa, która bada granice pamięci i zapomnienia w kontekście przemocy. Konfrontuje nas z różnymi jej obliczami – fizyczną, psychiczną, werbalną, seksualną, ekonomiczną, instytucjonalną, symboliczną – oraz z mechanizmami społecznymi, które ją milcząco akceptują, marginalizują i zamieniają w tabu.

W kontekście wystawy pytamy o to, jak pamięć traumy wpływa na nasze życie, jak często jesteśmy zmuszeni do zapominania, wymazywania niechcianych wspomnień, i jak proces ten jest często wynikiem presji społecznej. Zastanawiamy się co dzieje się z osobą, której cierpienie zostało zignorowane, a jej historia zafałszowana lub usunięta ze zbiorowej pamięci.

Czy uleczenie świata z przemocy jest możliwe? Czy mamy na to siłę? Jak możemy z nią walczyć? I czy to wszystko ma w ogóle sens?